Είναι γυναικόπαιδα, πολλά μικρά παιδιά, νέοι άντρες και ανάμεσά τους μία υπερήλικας -θα πρέπει να είχε πατήσει τα ογδόντα- η οποία σέρνει υποβασταζόμενη το κουρασμένο της κορμί, προσδοκώντας μια ...νέα ζωή μακριά από τον πόλεμο και τη δυστυχία. Έστω και σε αυτή την ηλικία...
Το "μαρτύριο της σταγόνας", τελειώνει γι' αυτούς που τουρτουρίζουν στην ουρά. Προσωρινά έστω, γιατί δεν ξέρουν τι θα συναντήσουν στον "βαλκανικό διάδρομο" μέχρις ότου φτάσουν -αν προλάβουν να φτάσουν και δεν εγκλωβιστούν σε κάποια ενδιάμεση χώρα- στον προορισμό τους· την Αυστρία ή την Γερμανία.
Έφτασαν στη διάβαση της Ειδομένης, έχοντας "καθηλωθεί" -όπως προβλέπει το σχέδιο της αστυνομίας- για κάποια μερόνυχτα στο βενζινάδικο κοντά στο Πολύκαστρο ή σε κάποιο άλλο στην διαδρομή αλλά και τώρα που βρίσκονται στη "βρύση" δεν είναι σίγουροι ότι θα "πιουν νερό", αν δηλαδή θα περάσουν τον αστυνομικό έλεγχο στην πλευρά της ΠΓΔΜ.
Και αυτό γιατί οι αρχές της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χώρας ανοιγοκλείνουν τα σύνορα ανάλογα με τους σχεδιασμούς τους, με αποτέλεσμα να παραμένουν ώρες ατέλειωτες ή και ημέρες στον προσωρινό καταυλισμό της Ειδομένης.
Με το μαγικό χαρτάκι, με το οποίο πιστοποιείται απο τις ελληνικές αρχές η προσφυγική τους ιδιότητας και η πρόθεσή τους να μεταβούν στην Αυστρία ή τη Γερμανία, περιμένουν εναγωνίως να περάσουν την πόρτα του φράχτη. Η ανθρώπινη γραμμή προς τη διάβαση δεν φθίνει ποτέ, καθώς η ελληνική αστυνομία τροφοδοτεί την Ειδομένη με λεωφορεία που σταθμεύουν σε ένα πρατήριο υγρών καυσίμων στον εθνικό δρόμο Αθηνών - Ευζώνων, στο ύψος του Πολυκάστρου.
Ο χώρος έξω από το βενζινάδικο, όπου σταθμεύουν τα λεωφορεία που μεταφέρουν τους πρόσφυγες, σε απόσταση περίπου 15 χλμ. από την Ειδομένη, προκειμένου να μην δημιουργηθεί συνωστισμός στον καταυλισμό της ουδέτερης ζώνης, είναι "κατάσπαρτος" με σκηνές.
Εκεί αναζητούν προσωρινά καταφύγιο από το τσουχτερό κρύο και τους ισχυρούς ανέμους οι περίπου 2.000 πρόσφυγες , ενώ τις προηγούμενες ημέρες είχαν ξεπεράσει ακόμη και τους 5.000!
Την ίδια ώρα, το καφέ αλλά και το "ψιλικατζίδικο" στο χώρο του βενζινάδικου -που έχει προσαρμόσει τα προϊόντα του στις γαστριμαργικές προτιμήσεις των νέων πελατών του, από κονσέρβες με φασόλια και ρεβίθια, ζαμπόν κότας (και όχι χοιρινού ως είθισται) ως και φορτιστές κινητών και αδιάβροχα- είναι ασφυκτικά γεμάτα. Κάνουν "χρυσές" δουλειές.
Εκατοντάδες ταλαιπωρημένοι άνθρωποι αναζητούν τροφή για να "ξεγελάσουν" την πείνα τους, όπως χαρακτηριστικά λέει η 25χρονη Μίριαμ από τη Συρία που ταξιδεύει μαζί με τον μικρό της γιο για να συναντήσει, όπως λέει, τον άνδρα της στη Γερμανία.
Το "μαρτύριο της σταγόνας", τελειώνει γι' αυτούς που τουρτουρίζουν στην ουρά. Προσωρινά έστω, γιατί δεν ξέρουν τι θα συναντήσουν στον "βαλκανικό διάδρομο" μέχρις ότου φτάσουν -αν προλάβουν να φτάσουν και δεν εγκλωβιστούν σε κάποια ενδιάμεση χώρα- στον προορισμό τους· την Αυστρία ή την Γερμανία.
Έφτασαν στη διάβαση της Ειδομένης, έχοντας "καθηλωθεί" -όπως προβλέπει το σχέδιο της αστυνομίας- για κάποια μερόνυχτα στο βενζινάδικο κοντά στο Πολύκαστρο ή σε κάποιο άλλο στην διαδρομή αλλά και τώρα που βρίσκονται στη "βρύση" δεν είναι σίγουροι ότι θα "πιουν νερό", αν δηλαδή θα περάσουν τον αστυνομικό έλεγχο στην πλευρά της ΠΓΔΜ.
Και αυτό γιατί οι αρχές της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χώρας ανοιγοκλείνουν τα σύνορα ανάλογα με τους σχεδιασμούς τους, με αποτέλεσμα να παραμένουν ώρες ατέλειωτες ή και ημέρες στον προσωρινό καταυλισμό της Ειδομένης.
Με το μαγικό χαρτάκι, με το οποίο πιστοποιείται απο τις ελληνικές αρχές η προσφυγική τους ιδιότητας και η πρόθεσή τους να μεταβούν στην Αυστρία ή τη Γερμανία, περιμένουν εναγωνίως να περάσουν την πόρτα του φράχτη. Η ανθρώπινη γραμμή προς τη διάβαση δεν φθίνει ποτέ, καθώς η ελληνική αστυνομία τροφοδοτεί την Ειδομένη με λεωφορεία που σταθμεύουν σε ένα πρατήριο υγρών καυσίμων στον εθνικό δρόμο Αθηνών - Ευζώνων, στο ύψος του Πολυκάστρου.
Εκεί αναζητούν προσωρινά καταφύγιο από το τσουχτερό κρύο και τους ισχυρούς ανέμους οι περίπου 2.000 πρόσφυγες , ενώ τις προηγούμενες ημέρες είχαν ξεπεράσει ακόμη και τους 5.000!
Την ίδια ώρα, το καφέ αλλά και το "ψιλικατζίδικο" στο χώρο του βενζινάδικου -που έχει προσαρμόσει τα προϊόντα του στις γαστριμαργικές προτιμήσεις των νέων πελατών του, από κονσέρβες με φασόλια και ρεβίθια, ζαμπόν κότας (και όχι χοιρινού ως είθισται) ως και φορτιστές κινητών και αδιάβροχα- είναι ασφυκτικά γεμάτα. Κάνουν "χρυσές" δουλειές.
Εκατοντάδες ταλαιπωρημένοι άνθρωποι αναζητούν τροφή για να "ξεγελάσουν" την πείνα τους, όπως χαρακτηριστικά λέει η 25χρονη Μίριαμ από τη Συρία που ταξιδεύει μαζί με τον μικρό της γιο για να συναντήσει, όπως λέει, τον άνδρα της στη Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου